utopi
substantiv hankjønn
Opphav
nylatin av; gresk ‘ingen stad’, etter Thomas Mores bok Utopia om ein idealstatTyding og bruk
ideell lykketilstand som ikkje kan realiserast;
ugjennomførleg, urealistisk (men eigenleg framifrå) plan eller tanke
Døme
- det er rein utopi å tru at det skal lykkast