sprikje, sprike
sprikja, sprika
verb
Opphav
samanheng med spreieTyding og bruk
Døme
- sprikje med fingrane;
- nakne greiner sprikjer ut av trekroner;
- vesten sprikjer over magen
- gjere seg til
Døme
- gå der og sprikje med ny dress
Døme
- argumenta sprikte i alle retningar