Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

solo 1

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

song eller spel framført av éi røyst eller eitt instrument
Døme
- syngje ein solo;
- saksofonisten imponerte med strålande soloar
(del av) musikkstykke for éi røyst eller eitt instrument
dans som éin person utfører

solo 2

adverb

Opphav

frå italiensk; av latin solus ‘aleine’

Tyding og bruk

i musikk, dans eller idrett: som utfører noko på eiga hand;
aleine
Døme
- syngje solo;
- danse solo;
- ho spelar solo på saksofonen;
- han løpte den siste kilometeren solo
utan hjelp eller medverknad frå andre;
aleine
Døme
- bli sitjande solo

Fant du ordet du lette etter?