konsesjon
substantiv hankjønn
Opphav
frå latin , av concedere ‘gå med på, vike’Tyding og bruk
- løyve frå offentleg styresmakt til å drive ei viss verksemd eller gjere visse store kjøp
Døme
- bli nekta konsesjon
Døme
- vedtaket var ein konsesjon til ytterfløyene i partiet