glø, gløde
gløda
verb
Opphav
norrønt glǿða; av glo (1Tyding og bruk
- lyse på grunn av sterk oppvarming, brenne utan loge, lyse raudt, skine sterkt
Døme
- smijernet, omnen, sola glør;
- auga glør av sinne;
- telefonlinjene glør – har sterk pågang
- i presens partisipp:; jamfør glødande (1)
- hete (opp)
Døme
- glø opp jern