Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

forvirre

forvirra

verb

Opphav

frå lågtysk eller tysk ‘vikle inn’, av for- ( og virre; samanheng med virvar

Tyding og bruk

gjere forvirra eller usikker (5);

bringe ut av fatning

Døme

dei nye reglane forvirrar bilistane;
eg vart forvirra av det som møtte meg;
det er best å ikkje la seg forvirre

forvirra

adjektiv

Opphav

perfektum partisipp av forvirre

Tyding og bruk

forfjamsa, fortulla;
usikker (2), desorientert
Døme
- dei var forvirra og usikre;
- eg kjenner meg litt forvirra
rotete, ugrei (1)
Døme
- ei forvirra framstilling

Fann du ordet du leita etter?