fast
adjektiv
Opphav
norrønt fastrTyding og bruk
- som ikkje kan flyttast
Døme
- fast innbu
- brukt som adverb
- sitje fast i fella;
- binde noko fast;
- gå seg fast i fjellet;
- halde seg fast i karmen
- som held forma;hard, kompakt
Døme
- fast grunn;
- grauten vart for fast
Døme
- fast grep;
- med fast hand;
- fast overtyding
- brukt som adverb
- tru fullt og fast på noko;
- vere fast bestemt på noko
Døme
- ha faste vanar;
- ete til faste tider;
- faste utgifter;
- gå i fast rute;
- ha fast følgje;
- fast kunde;
- fast takst;
- eit fast haldepunkt;
- ha fast plass på laget
- brukt som adverb
- vere fast tilsett;
- dette står fast
Faste uttrykk
- fast eigedomjord, hus og liknande;
til skilnad frå lausøyre- overta ein fast eigedom
- fast fødemat ein må tyggje
- ete grønsaker, kjøt eller anna fast føde
- fast i fisken
- spenstig, stø
- bilen er stramt sett opp og fast i fisken
- som ikkje gjev etter for press
- han må vere tydeleg på kva han vil, vere fast i fisken
- fast ordstillingplassering av ledd i ei setning etter reglar i språket
- moderne norsk har relativt fast ordstilling til skilnad frå kasusspråk
- fast uttrykk
- halde fast vedstå på (påstanden, trua og liknande)
- i fast formikkje flytande eller i gassform
- sjokolade i fast form
- laust og fastlikt og ulikt
- slå fastkonstatere