diskurs
substantiv hankjønn
Opphav
av latin discurrere ‘å springe att og fram’Tyding og bruk
- samtale, drøfting
Døme
- i den offentlige diskursen;
- han hadde ein filologisk diskurs med ein elev
- i språkvitskap: språkleg eining som er større enn ei setning
- samanhengande rekkje med utsegn, idéar, definisjonar og liknande innanfor eit bestemt område
Døme
- fri og open teologisk diskurs;
- den rasjonelle diskursen stoppar her