Nynorskordboka
diskurs
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein diskurs | diskursen | diskursar | diskursane |
Opphav
av latin discurrere ‘å springe att og fram’Tyding og bruk
- samtale, drøfting
Døme
- i den offentlege diskursen;
- han hadde ein filologisk diskurs med ein elev
- i språkvitskap: språkleg eining som er større enn ei setning
- samanhengande rekkje med utsegn, idéar, definisjonar og liknande innanfor eit bestemt område
Døme
- fri og open teologisk diskurs;
- den rasjonelle diskursen stoppar her