Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 1 oppslagsord

bevilling

substantiv hokjønn

Uttale

bevilˊling

Opphav

gjennom bokmål; frå lågtysk

Tyding og bruk

løyve (, 2) frå offentleg styresmakt til å drive ei viss verksemd;

konsesjon (1), lisens (1)

Døme

få bevilling som advokat;
søkje om bevilling til å servere alkohol

Fant du ordet du lette etter?