rot 1
substantiv hokjønn
Opphav
norrønt rótTyding og bruk
- del av ei plante som går ned i jorda
Døme
- bjørka har lange røter;
- frå rot til topp
- nedste del av noko som utgjer eit feste til noko anna;
- i overført tyding: noko som har festa seg som noko stabilt og akseptert;grunnlag, tilknyting, rotfeste (1, 2)
Døme
- planen har ikkje rot i røyndomen;
- ein kultur med djupe røter
- utgangspunkt for noko;
Døme
- rota til alt vondt;
- rota til problema ligg i fortida deira
- i matematikk: tal i høve til eit anna tal som det blir likt når ein multipliserer det med seg sjølv (éin eller fleire gonger)
Døme
- rota av 16 er 4
- som etterledd i ord som
- kubikkrot
- kvadratrot
- i språkvitskap: del av ord som kan stå aleine eller vere del av ei stamme (1, 5), og som er utan avleiingar eller bøyingsending;jamfør rotord
Faste uttrykk
- ha si rot istamme frå
- rykkje opp med rotafjerne for godt;
utrydde - ròtne på rotgå i oppløysing;
forfalle- skogen ròtna på rot
- slå rot
- utvikle røter og byrje å vekse
- planta har slått rot og vil kanskje begynne å blomstre til sommaren
- utvikle tilhøyrsle til ein stad;
kjenne seg heime;
til skilnad frå å vere rotlaus- dei slo raskt rot i den nye byen
- feste seg, få grobotn
- tankane slo rot