plage 2
plaga
verb
Opphav
norrønt plága, gjennom lågtysk; frå latinTyding og bruk
Døme
- varmen plagar meg;
- ho var plaga av vonde draumar
Faste uttrykk
- plage livet av nokonvere til stor sjenanse for nokon
- han plagar livet av henne med historiene sine