miste, misse 1
mista, missa
verb
Opphav
norrønt missa, i tydinga ‘kome for seint’ frå engelsk; samanheng med miss (2 og mis-Tyding og bruk
- ikkje lenger ha;rote bort, tape
Døme
- miste paraplyen;
- miste håret;
- miste livet;
- miste pusten;
- miste interessa;
- miste foreldra sine;
- vi har inga tid å miste;
- mange mistar jobben no;
- ho mista alt ho åtte i brannen;
- dei har mista kontrollen
- kome for seint til
Døme
- miste bussen
Faste uttrykk
- miste munn og mælebli stum;
ikkje få fram eit ord - miste seg sjølvtape eller svekkje eigen personlegdom eller identitet