Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 3 oppslagsord

krave

krava

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

opphavleg ‘bli fast’; samanheng med kraft (

Tyding og bruk

om vatn: byrje å fryse til
om elv: bli demd opp av snø og is

krage 2

kraga

verb

Tyding og bruk

i bygningsfaget: gå eller henge ut over del som ligg under

Døme

krage ut

krage 1

substantiv hankjønn

Opphav

frå mellomnorsk kragi ‘halskrage på rustning’; frå lågtysk

Tyding og bruk

laus eller fastsydd kant på klesplagg rundt halsen
- - skjortekrage
  - trøyekrage
prestekrage (1)
Døme
- stå på preikestolen i kappe og krage
noko som liknar på ein krage (1, 1);
rand (1, kant (1
- - pipekrage

Faste uttrykk

ta i kragen
ta (nokon) i nakken, irettesetje

Fant du ordet du lette etter?