ekspertise
substantiv hankjønn
Opphav
frå franskTyding og bruk
- samling av ferdigheiter, kunnskapar og erfaringar innanfor eit emne, fagområde eller liknande;
Døme
- mangle ekspertise;
- juristar med høg ekspertise på folkerett
- særleg sakkunnig person eller gruppe;ekspert eller gruppe av ekspertar
Døme
- hyre inn ekspertise;
- utanlandsk ekspertise har undersøkt området