Nynorskordboka
ekspertise
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein ekspertise | ekspertisen | ekspertisar | ekspertisane |
Opphav
frå franskTyding og bruk
- samling av ferdigheiter, kunnskapar og erfaringar innanfor eit emne, fagområde eller liknande;
Døme
- mangle ekspertise;
- juristar med høg ekspertise på folkerett
- særleg sakkunnig person eller gruppe;ekspert eller gruppe av ekspertar
Døme
- hyre inn ekspertise;
- utanlandsk ekspertise har undersøkt området