Artikkelside

Nynorskordboka

ekspertise

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein ekspertiseekspertisenekspertisarekspertisane

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

  1. samling av ferdigheiter, kunnskapar og erfaringar innanfor eit emne, fagområde eller liknande;
    Døme
    • mangle ekspertise;
    • juristar med høg ekspertise på folkerett
  2. særleg sakkunnig person eller gruppe;
    ekspert eller gruppe av ekspertar
    Døme
    • hyre inn ekspertise;
    • utanlandsk ekspertise har undersøkt området