dom 1
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt dómr, jamfør tysk tun og engelsk do ‘gjere’; jamfør -domTyding og bruk
- sluttavgjerd i ei rettssak
Døme
- felle ein dom;
- domen lyder på to års fengsel;
- dom utan vilkår;
- ein mild dom;
- anke ein dom;
- utan lov og dom
Døme
- min dom om kunstverket
Faste uttrykk
- dom på vilkår
- dom utan vilkårdom som må sonast
- i dyre domarsvært dyrt
- kome opp til domsom sak for retten: vere klar til domfelling
- setje seg til doms overfordøme, døme, kritisere
- utan lov og domutan rettargang
- bli fengsla utan lov og dom