Nynorskordboka
vitnefør
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| vitnefør | vitneført | vitneføre | vitneføre |
Opphav
jamfør før (1Tyding og bruk
som (etter lova) kan brukast som vitne (1, 2)
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| vitnefør | vitneført | vitneføre | vitneføre |