Artikkelside

Nynorskordboka

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein type	typen	typar	typane

gresk typos ‘slag, preg (på mynt)’ av typtein ‘slå’

bestemt slag, art, kategori, utgåve, variant (av fleire individ, ting, fenomen eller liknande);
einskild representant for art, kategori osv.
Døme
- blodtype;
- flytype;
- genotype;
- mennesketype;
- skrifttype;
- vevstype;
- ein ny type syklar;
- alle typar (av) ost;
- ski av gammal, vanleg, moderne type;
- folk av typen «eg veit best»;
- den typen folk liker eg ikkje;
- han er typen på ein vellykka forretningsmann – ein typisk;
- skape typar i diktverk – særmerkte personar;
- eventyra har gjerne typar – særmerkte og forenkla personar
person, fyr (1
Døme
- han er ein artig, underleg type;
- kva heiter typen ho er saman med?
- nokre skumle typar
(avtrykk av) støypt eller utskoren bokstav eller anna teikn til å prente av på papir eller liknande
Døme
- skifte typar i skrivemaskinen, setjemaskinen;
- skrift i store, små, feite, vanlege typar