Artikkelside

Nynorskordboka

tue, tuve

substantiv hokjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ei tue	tua	tuer	tuene
ei tuve	tuva	tuver	tuvene

Opphav

norrønt þúfa

Tyding og bruk

rund topp på marka;
liten kuve
Døme
- hoppe frå tue til tue i myra;
- setje seg på ei tue
- - bærtue
  - grastue
  - jordtue
oppbygd haug
Døme
- samle høyet i tuer
- - høytue
  - maurtue

Faste uttrykk

lita tue kan velte stort lass
sjølv ei lita sak kan ha ein stor innverknad
sitje på kvar si tue
berre bry eller konsentrere seg om seg sjølv og sine eigne saker
aktørane sit på kvar si tue og snakkar ikkje saman
sitje trygt på tua si
ikkje risikere noko;
ha sitt på det tørre