Nynorskordboka
høytue, høytuve
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei høytue | høytua | høytuer | høytuene |
| ei høytuve | høytuva | høytuver | høytuvene |
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei høytue | høytua | høytuer | høytuene |
| ei høytuve | høytuva | høytuver | høytuvene |