Nynorskordboka
trombone
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein trombone | trombonen | trombonar | trombonane |
Opphav
italiensk av tromba ‘trompet’; samanheng med tromme (1Tyding og bruk
messingblåseinstrument der ein endrar tonehøgda med å dra ein rørleg del av instrumentet ut eller inn;