Nynorskordboka
triumvir
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein triumvir | triumviren | triumvirar | triumvirane |
Opphav
frå latin, av tres ‘tre’ og vir ‘mann’Tyding og bruk
medlem av eit triumvirat (1)
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein triumvir | triumviren | triumvirar | triumvirane |