Nynorskordboka
trakt 2, trekt
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei trakt | trakta | trakter | traktene |
| ei trekt | trekta | trekter | trektene |
Opphav
gjennom lågtysk, frå mellomalderlatin; opphavleg av latin trajicere ‘slå frå eit fat over i eit anna’Tyding og bruk
- kjegleforma hol reiskap med tut nedst, brukt til å føre væske over på flasker eller liknande med smal hals
Døme
- helle saft i flaska gjennom ei trakt
- hol gang eller passasje som minner om ei trakt (2, 1)