Nynorskordboka
brage 2
braga
verb
kløyvd infinitiv: -a
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å bragaå brage | bragar | braga | har braga | brag!braga!brage! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| braga + substantiv | braga + substantiv | den/det braga + substantiv | braga + substantiv | bragande |
Opphav
norrønt bragaTyding og bruk
Døme
- lønna stod og braga i gull og raudt