Nynorskordboka
stump 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein stump | stumpen | stumpar | stumpane |
Opphav
norrønt stumpr, frå lågtysk; jamfør stompTyding og bruk
- stykke av noko;
Døme
- ein kort stump av vegen
- som etterledd i ord som
- hyssingstump
- sigarettstump
- vegstump
- undre merssegl
Døme
- få ris på stumpen
- (sur)brød;
Døme
- ete stump med sirup på
Faste uttrykk
- gå på stumpanerøyne hardt på
- i stumpar og stykkei veldig små bitar;
i fillebitar- rive arka i stumpar og stykke
- redde stumpaneredde det vesle som enno kan reddast