Nynorskordboka
stode
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei stode | stoda | stoder | stodene |
Opphav
norrønt staða; av stå (3Tyding og bruk
- måte som kropp eller lemer står eller ligg på;
Døme
- korleis er stoda?
- det å stå eller vere på ein stad
- kant som vinden blæs frå