Nynorskordboka
stjerne
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei stjerne | stjerna | stjerner | stjernene |
Opphav
norrønt stjarna; samanheng med astronom og stellaTyding og bruk
- himmellekam som er synleg som ein lysande prikk på nattehimmelen
Døme
- ein klar himmel med millionar av stjerner;
- i vest blinka ei stor stjerne
- som etterledd i ord som
- kjempestjerne
- kveldsstjerne
- morgonstjerne
Døme
- få eit slag så ein ser stjerner
- noko som liknar ei stjerne (1)
Døme
- eit juletre med stjerne i toppen;
- eit ord merkt med stjerne;
- ein hest med stjerne i panna
- som etterledd i ord som
- gullstjerne
- sjøstjerne
- skogstjerne
- merke på kvalitet (der talet på stjerner seier noko om standarden)
Døme
- campingplassen har tre stjerner;
- restauranten har fått ei stjerne
- person som skil seg ut som uvanleg god på sitt felt;vidkjend person
Døme
- ho var ei ny stjerne i langrennssporet;
- han er ei stjerne i det vitskaplege miljøet
- som etterledd i ord som
- filmstjerne
- idrettsstjerne
- popstjerne
Faste uttrykk
- ha ei høg stjernevere godt likt;
stå høgt i kurs- førelesaren har ei høg stjerne hos studentane
- stjerne i boka/margenanerkjenning;
ros- leiinga gav han ei stjerne i boka etter det vellykka prosjektet;
- spelaren fekk ei stjerne i margen etter innsatsen på treninga
- stjerner i augaauge som lyser av glede eller begeistring
- stå skrive i stjernenevere fastsett av lagnaden
- det stod ikkje akkurat skrive i stjernene at han skulle bli politikar
- vere fødd under ei lykkeleg stjernevere fødd til hell og lykke (etter ei tru på at korleis stjernene står når ein person blir fødd, er avgjerande for den vidare lagnaden)