Artikkelside

Nynorskordboka

rytmikk

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein rytmikkrytmikkenrytmikkarrytmikkane

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

  1. lære om rytme (1)
  2. rytmisk karakter i eit vers, musikkstykke eller liknande
    Døme
    • komponisten leiker seg med klangar og rytmikk
  3. måte eller evne til å følgje rytme (1)
    Døme
    • dansaren hadde god rytmikk