Nynorskordboka
mishalde
mishalda
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å mishaldaå mishalde | misheld | misheldt | har mishalde | mishald!mishaldt! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
mishalden + substantiv | mishalde + substantiv | den/det mishaldne + substantiv | mishaldne + substantiv | mishaldande |
Opphav
av mis-Tyding og bruk
Døme
- seljaren har mishalde opplysingsplikta