Nynorskordboka
konus
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein konus | konusen | konusar | konusane |
Opphav
frå gresk, ‘kjegle’Tyding og bruk
- konisk maskindel
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein konus | konusen | konusar | konusane |