Nynorskordboka
ignorant
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ignorant | ignoranten | ignorantar | ignorantane |
Opphav
gjennom fransk, frå latin ignorans, genitiv ignorantis; jamfør ignorereTyding og bruk
person som er uvitande (om noko ein burde vite noko om)