Nynorskordboka
topptur
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein topptur | toppturen | toppturar | toppturane |
Tyding og bruk
tur (1, 2) der målet er å nå ein fjelltopp
Døme
- toppturar i Sunnmørsalpene;
- topptur på ski