tårn
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt turn m, gjennom lågtysk, frå latin turris av; gresk tyrrisTyding og bruk
- høgt og smalt byggverk;høg og smal (øvre) del av byggverk
Døme
- boretårn;
- fangetårn;
- fyrtårn;
- kyrkjetårn;
- stupetårn;
- utkikstårn;
- vakttårn;
- tårnet på kyrkja endar i eit spir;
- hoppdommarane i tårnet
- tårnliknande sjakkbrikke
Døme
- slå med tårnet