Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

vor 1, vòr 1, vorr 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt vǫr f; samanheng med verje (2

Tyding og bruk

  1. rygg av stein og/el. grus;
    Døme
    • ein vòr framfor breen – endemorene
  2. opplødd stein på éi av eller på begge sidene i ei båtstø;
    steinbryggje
    Døme
    • båten la til ved vòren
Artikkelside

vor 2, vòr 2, vorr 2

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt vǫr f ‘kjølvatn, åretak’ og vǫrr m ‘åretak, bølgje’

Tyding og bruk

  1. rørsle i vassloket etter noko, til dømes ein båt, fisk, fugl, eit åretak eller liknande;
    krusing, straumkvervel, straumstripe
    Døme
    • dei rodde i vòrane etter oss;
    • vòren etter størja;
    • vòrane nedanfor fossen
  2. stykke ein båt sig fram for kvart åretak
    Døme
    • dei rodde alle vòrane – heile vegen utan å få segle
  3. Døme
    • dei hadde gjort gilde vòrar – rota fælt
Artikkelside

vorr 3

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt vǫrr f ‘leppe’

Tyding og bruk

høgmælt tale;
surring av røyster;
babling, skravling
Døme
  • det er slik ein vorr at eg høyrer ikkje kva du seier
Artikkelside

vorre

vorra

verb

Tyding og bruk

snakke høgt, tale (usamanhengande) i munnen på kvarandre;
Døme
  • ungen låg og vorra i vogga
Artikkelside