Nynorskordboka
krusing, krusning
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei krusing | krusinga | krusingar | krusingane |
| ei krusning | krusninga | krusningar | krusningane |
Opphav
av kruse (2Tyding og bruk
- svak bølgjerørsle på vassoverflata
Døme
- ei krusing på vassoverflata
- i overført tyding: mindre forstyrring
Døme
- finanskrisa vart berre krusingar på overflata;
- dei kallar motstanden for krusingar