Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

verneplikt

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

plikt til å gjere militærteneste

Døme

allmenn verneplikt

vernepliktig

adjektiv

Tyding og bruk

som har eller avtener verneplikt

Døme

vernepliktig ungdom;
vernepliktige soldatar

brukt som substantiv:
- øvingstida for dei vernepliktige vart utvida

Faste uttrykk

vernepliktig befal
befal som er tenestepliktig i krig, men som berre gjer kortare, periodevis teneste i fredstid;
til skilnad frå yrkesbefal

allmenn, ålmenn

adjektiv

Opphav

norrønt almennr; innverknad frå tysk (all)gemein ‘felles for alt, alle’

Tyding og bruk

felles, sams for alt, alle;
som gjeld alle
Døme
- allmenn verneplikt;
- allmenn røysterett
som gjeld (heile) samfunnet;
offentleg
Døme
- saka har allmenn interesse;
- det er eit allment ynske
- brukt som adverb:
  det er allment kjent
vanleg, generell
Døme
- det er allmenn semje om saka
som gjeld utan unntak;
universell
Døme
- allmenne sanningar;
- ei heilag, allmenn kyrkje