Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
67 treff

Nynorskordboka 67 oppslagsord

vase 3

vasa

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

jamfør norrønt vasast

Tyding og bruk

  1. filtre (saman)
    Døme
    • taua har vasa saman;
    • vase seg fast
  2. snakke tull;
    tøyse, vrøvle
    Døme
    • vase i hop ei historie
  3. gå planlaust omkring;
    somle
    Døme
    • gå berre og vase

Faste uttrykk

  • vase seg bort
    gå seg vill
Artikkelside

vase 1

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk og fransk; frå latin vas ‘kar’

Tyding og bruk

behaldar av varierande form og materiale til å ha blomstrar i eller til pynt
Døme
  • setje blomstrar i ein vase
Artikkelside

vase 2

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

samanfiltra masse av noko, til dømes trådar, hår, ull, kvister, tømmer eller liknande;
Døme
  • lage ein vase av fiskesnøret;
  • tømmeret la seg i vase
Artikkelside

vasen

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • ein vasen person
Artikkelside

jabbe 1

jabba

verb

Opphav

opphavleg lydord; påverka av ja (2

Tyding og bruk

Døme
  • han jabbar skrytande i veg
Artikkelside

tamse

tamsa

verb

Opphav

kanskje av tafse (2

Tyding og bruk

Artikkelside

veve

veva

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt vefa

Tyding og bruk

  1. slå renning (2 og innslag (3) i ein vev (1, 2) saman til tøy
    Døme
    • sitje og veve;
    • ho vov eit teppe
  2. i overført tyding: blande, involvere
    Døme
    • veve seg inn i eit tankespinn
  3. prate tull;
    tulle, tøve
    Døme
    • veve i hop ei historie

Faste uttrykk

  • veve saman
    blande
    • veve sammen liv og miljø
  • veve seg
    flette eller vase seg i hop
    • taumen vov seg inn i krattet
Artikkelside

urne

substantiv hokjønn

Opphav

latin urna

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ei urne med blomar i
  2. boks til eller med oska etter nokon som er kremert
    Døme
    • setje ned urna
  3. boks, kasse til eller med avgjevne røystesetlar
    Døme
    • valurne;
    • gå til urnene – røyste
Artikkelside

tulle 3

tulla

verb

Opphav

truleg samanheng med islandsk þyrla ‘kvervle’ og med tville

Tyding og bruk

  1. svinge seg rundt (i dans til dømes)
  2. røre (noko) rundt
    Døme
    • tulle grauten
  3. Døme
    • tulle tråden på snella;
    • tulle kring ungen;
    • tulle papir om varene
  4. Døme
    • tulle saman kleda;
    • trådane har tulla seg saman;
    • liggje (som) ihoptulla
  6. falle (over ende)
    Døme
    • tulle i koll
  7. handle dumt eller planlaust
    Døme
    • tulle seg borti noko muffens;
    • enn at vi tulla oss hit da!
    • tulle bort nøklane, formuen, tida;
    • eg har gått berre og tulla på jobben i dag
  8. ta feil;
    seie gale
    Døme
    • nei, no tullar eg visst;
    • tulle i gongetabellen
  9. vere uklar i hovudet;
    Døme
    • liggje og tulle i ørska
  10. ikkje meine alvor;
    Døme
    • eg tullar berre;
    • tulle med jentene
  11. syngje utan tekst;

Faste uttrykk

  • tulle seg bort/vekk
    gå seg vill (til dømes i skogen)
    • hunden har tulla seg vekk i skogen;
    • partiet tullar seg bort med politikken sin
Artikkelside

susle, sutle

susla, sutla

verb

Tyding og bruk

  1. arbeide eller rote i væte;
    Døme
    • susle med vasking
  2. gje ein klukkande lyd;
    skvalpe smått
    Døme
    • det suslar i flaska

Faste uttrykk

  • susle bort
    øydsle eller rote bort
    • store delar av dagen blir susla bort
Artikkelside
Side 1 av 7