Avansert søk

9 treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

våpenskjold

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

(skjoldforma del av eit) våpen (4)

ørn

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

norrønt ǫrn

Tyding og bruk

  1. stor rovfugl av familien Accipitridae;
  2. bilete av ørn (1) på fane, våpenskjold, i riksvåpen eller liknande:
    Døme
    • den tyske ørna
  3. i overført tyding: stolt, sterk person med eit imponerande ytre

Faste uttrykk

  • gamle ørn
    brukt i tiltale til kamerat
    • slapp av, gamle ørn!

skildre

skildra

verb

Opphav

av lågtysk schilderen, opphavleg ‘måle våpenskjold’

Tyding og bruk

framstille (munnleg eller skriftleg) på ein klar og levande måte
Døme
  • ho skildrar barndomen sin i denne boka

skjoldmerke

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

heraldisk merke på våpenskjold;

byvåpen

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

våpenskjold brukt av ein by

blasonere

blasonera

verb

Uttale

blasoneˊre

Opphav

av blason

Tyding og bruk

skildre våpenskjold

blason

substantiv hankjønn

Uttale

blasånˊg

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

adelsskjold

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

skjold 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt skjǫldr, opphavleg ‘kløyvd trestykke’

Tyding og bruk

  1. plate av tre, metall eller plast med handtak på innsida til å dekkje seg med i strid
    Døme
    • ta imot eit hogg med skjoldet;
    • politiet var utstyrt med køller og skjold
  2. forsvarar, vern
    Døme
    • du er mitt skjold og verje
  3. lag som dekkjer;
    skal
    Døme
    • eingong låg Noreg under eit skjold av is;
    • sniglar med skjold på ryggen