Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 17 oppslagsord

trone 2

trona

verb

Opphav

av trone (1

Tyding og bruk

sitje og ruve (høg og brei)
Døme
  • trone ved enden av bordet

trone 1

substantiv hokjønn

Opphav

frå gresk ‘stol’

Tyding og bruk

  1. gild, opphøgd stol som sete for høgtståande person, regjerande fyrste, pave eller liknande
    Døme
    • kongetrone;
    • stå for Guds tronepå dommedag
  2. (bilete på) stilling eller mynde som øvste fyrste i eit land
    Døme
    • ta over trona etter faren;
    • kome på trona

Faste uttrykk

  • sitje på trona
    ha posisjon som monark;
    regjere

sitje på trona

Tyding og bruk

regjere;
Sjå: trone

kongehus

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

personar av kongeslekt som har arverett til ei trone
Døme
  • høyre til kongehuset

kongetrone

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

Faste uttrykk

  • sitje på kongetrona
    ha kongemakta

pretendent

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; av pretendere

Tyding og bruk

person som gjer krav på noko, særleg om person som gjer krav på ei trone;

baldakin

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt baldikin ‘silketøy frå Bagdad’; av namnet Baldak, nytta i mellomalderen på byen Bagdad

Tyding og bruk

  1. (utsmykka) tak (1, 1) over trone, altar, seng, inngang eller liknande
    Døme
    • himmelseng med baldakin
  2. koppeforma kapsel av plast eller metall som dekkjer opphenget til ei taklampe
    Døme
    • lampe med tulipanforma baldakin i messing

abdisere

abdisera

verb

Uttale

abdiseˊre

Opphav

av latin abdicare, av ab ‘frå’ og dicare ‘gjere kjent, tileigne, (inn)vie’

Tyding og bruk

  1. gje avkall på trone (1, 1)
  2. gå av frå ei leiarstilling

detronisere

detronisera

verb

Opphav

gjennom latin thronus; frå gresk thronos ‘trone’

Tyding og bruk

  1. støyte frå trona;
    Døme
    • kongen vart detronisert
  2. i overført tyding: ta leiarstillinga frå
    Døme
    • bli detronisert av den hardaste konkurrenten
    • brukt som adjektiv
      • ein detronisert skikonge

tronkrevjar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som gjer krav på (å overta) ei trone (1, 2);