teknikk
substantiv hankjønn
Opphav
fransk technique; frå gresk av tekhne ‘kunst, middel’Tyding og bruk
- praktisk regel eller framgangsmåte i handverk, kunst, sport o a verksemd;praktisk (hand)lag, dugleik, tame
Døme
- lære ein teknikk;
- fiolinisten hadde ein blendande teknikk;
- fri teknikk – langrennstevling der ein kan velje stilart, dvs at det er tillate med skøyting
- måte å gå fram på når ein skal lage noko eller få maskinar og apparat til å verke;framgangsmåte, fagkunnskap, særleg med tanke på praktisk utnytting av naturkrefter, forskingsresultat, oppfinningar og liknande
Døme
- elektroteknikk;
- produksjonsteknikk;
- utvikle ein ny teknikk;
- den moderne teknikken