Avansert søk

11 treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

svaie

svaia

verb

Opphav

frå lågtysk eller nederlandsk

Tyding og bruk

  1. svinge hit og dit;
  2. om fartøy: liggje og svinge for vind og straum

svai 3

adjektiv

Opphav

samanheng med norrønt sveigr ‘bøyeleg’

Tyding og bruk

som går inn eller ned i ein boge
Døme
  • vere svai i ryggen;
  • ei svai linje

svai 1

substantiv hankjønn

Opphav

av svaie

Tyding og bruk

svingande rørsle

Faste uttrykk

  • på svai
    om fartøy: fortøydd i éin stamn så det kan svinge fritt
    • båten ligg på svai

gigle

gigla

verb

Opphav

samanheng med geie

Tyding og bruk

stå laust eller ustøtt;
Døme
  • stå og gigle

Faste uttrykk

  • gigle opp
    setje opp (noko) så det står ustøtt

svaiing

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å svaie (1)
Døme
  • svaiing frå side til side

svage

svaga

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

kanskje samanheng med sveig (2

Tyding og bruk

lee seg att og fram (om same punktet);
Døme
  • treet stod og svaga

svimling

substantiv hankjønn

Opphav

av svimmel

Tyding og bruk

  1. det å svimle (1)
    Døme
    • svimlinga fekk rommet til å svaie
  2. i botanikk: eittårig gras med giftige korn (som kan gje svimmelheit);
    Lolium temulentum

gildre 2

gildra

verb

Opphav

norrønt gildra

Tyding og bruk

  1. setje opp gildre (1
    Døme
    • gildre opp feller;
    • gildre snarer;
    • gildre for bjørn
  2. setje (noko) opp dårleg, laust, ustøtt, vaklevore
    Døme
    • han gildra kassene opp i ein fart
  3. stå høgt, rise i vêret;
    stå og svaie

rage 2

raga

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

same opphav som rage (1 og rave (3

Tyding og bruk

svaie att og fram (i alkoholpåverka tilstand);
Døme
  • dei kom ragande

gidde 1

gidda

verb

Opphav

samanheng med gidd (1

Tyding og bruk

  1. Døme
    • gidde på handa;
    • gidde med hovudet
  2. Døme
    • brua giddar
  3. Døme
    • stå og gidde;
    • sitje og gidde