Avansert søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

smakfull

adjektiv

Tyding og bruk

som vitnar om god estetisk eller kunstnarleg smak (5);

estetisk tiltalende

Døme

huset hadde ei smakfull innreiing

stil

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt stíll ‘skrivemåte’; av latin stilus ‘griffel’

Tyding og bruk

skriftleg eller munnleg uttrykksmåte
Døme
- litterær stil;
- munnleg stil;
- stilen i fortelijnga
- - eventyrstil
  - kansellistil
  - sagastil
smakfull, forfina måte
Døme
- ei framferd med stil og eleganse
måte å te seg på;
heilskapleg preg
Døme
- i kjend stil;
- det han sa i framhaldet, var heilt i stil med innleiinga
(kunstnarleg) form (på bygningar og ting)
Døme
- ei kyrkje i romansk stil;
- eit hus i gammal stil;
- høyre musikk der stilen minner om ein operette
- - empirestil
  - rokokkostil
i skulen: skriftleg framstilling av eit emne
Døme
- skrive norsk stil
- - sidemålsstil
kroppsføring under ei idrettsøving
Døme
- gå i mål i fin stil
stilkarakter, til dømes i hopp
Døme
- hoppe til 18 i stil

Faste uttrykk

i stor stil
med vidtrekkjande dimensjonar
drive i stor stil
kome ut av stilen
miste kontrollen eller fatninga
stå i stil med/til
passe til;
harmonere med
nye hus må stå i stil med eksisterande hus;
betalinga står ikkje i stil til belastninga

uelegant

adjektiv

Opphav

jamfør elegant

Tyding og bruk

som ikkje er smakfull og stilig
Døme
- ein gammaldags og uelegant design
som ikkje er utført på ein lett og sikker måte
Døme
- eit uelegant byks

uestetisk

adjektiv

Tyding og bruk

som ikkje er vakker og smakfull;

stygg;

jamfør estetisk

stilfull

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

smakfull, stilig

Døme

ein stilfull avskilsfest

elegant

adjektiv

Opphav

gjennom fransk; frå latin elegans ‘utveljande’

Tyding og bruk

smakfull, stilfull, utsøkt
Døme
- ein elegant salong;
- ein elegant herre
- brukt som adverb:
  kle seg elegant
grasiøs, lett og sikker;
leikande lett
Døme
- elegante rørsler;
- i elegant stil
- brukt som adverb:
  hoppe elegant over alle problem;
  ballen vart plassert elegant i krysset

delikat

adjektiv

Opphav

gjennom fransk, frå latin, andreleddet samanheng med latin lacere ‘lokke’; av de-

Tyding og bruk

som freistar eller fell i smak;
lekker (1), smakfull
Døme
- delikate møblar i fine fargar;
- bli servert delikate rettar
ømfintleg
Døme
- delikat porselen som knuser lett
vanskeleg å snakke om eller stille seg til;
ømtolig, pinleg
Døme
- ei delikat sak;
- ein delikat situasjon