Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
4 treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

skjebne

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør norrønt skepna, samanheng med skape

Tyding og bruk

  1. det som er fastsett for ein (av ei høgare makt);
  2. noko eller nokon som er eller blir avgjerande for ein;
  3. livsløp, historie;
  4. endeleg utfall;
  5. i bunden form eintal: høgare makt som ein tenkjer seg har avgjerande innverknad på eit menneskeliv;

Faste uttrykk

Artikkelside

kasus 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

same opphav som kasus (1

Tyding og bruk

  1. i medisin: sjukdomstilfelle
    Døme
    • eit vanskeleg kasus;
    • ein pasient er meir enn eit kasus
  2. i overført tyding: eksempel (1);
    tilhøve, skjebne
    Døme
    • sosiale kasus;
    • ho skildrar kasusa i blokka si;
    • saka er eit kasus for politikarane
Artikkelside

Fortuna

substantiv ubøyeleg

Opphav

av latin fortuna ‘slumpelykke, lagnad’; òg namnet til lagnadsgudinna Fortuna

Faste uttrykk

  • fru Fortuna
    skjebne, lykke
    • keeperen fekk hjelp av fru Fortuna;
    • fru Fortuna stod ikkje på vår side
Artikkelside

fru Fortuna

Tyding og bruk

Sjå: Fortuna
Døme
  • keeperen fekk hjelp av fru Fortuna;
  • fru Fortuna stod ikkje på vår side
Artikkelside