Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

situert

adjektiv

Opphav

gjennom perfektum partisipp av forelda bokmål situere; frå mellomalderlatin situare ‘leggje, stille’

Tyding og bruk

komen, stilt

Døme

velsituert;
vere dårleg økonomisk situert

situasjon

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå mellomalderlatin av situare; sjå situert

Tyding og bruk

stilling, stode, tilstand;

Døme

vere inne i situasjonen;
ein komisk situasjon;
ein vanskeleg politisk situasjon;
vere på høgd med, meistre situasjonen;
redde situasjonen;
utnytte situasjonen