Nynorskordboka
situert
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| situert | situert | situerte | situerte |
Походження
gjennom perfektum partisipp av forelda bokmål situere; frå mellomalderlatin situare ‘leggje, stille’Значення та вживання
som er slik eller slik stilt, særleg økonomisk;
komen, stilt
Приклад
- vere dårleg økonomisk situert
- som etterledd i ord som
- velsituert