Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

kraftig, brå rørsle;
kraftig napp (2, 1)
Døme
- det gav ein rykk i henne;
- hunden gav ein rykk i bandet;
- bilen stansa med ein rykk
ri (1, 2) eller periode (1) som varer kort
Døme
- få ein rykk med arbeidslyst
øving i vektlyfting der ein skal lyfte stonga over hovudet i ei rørsle;
til skilnad frå støyt (7)
Døme
- ta 150 kilo i rykk
i idrett: brå auking i fart for å få eit forsprang frå konkurrentane
Døme
- ho sette inn ein rykk og kom fram i leiinga;
- like før mål gjer han ein kraftig rykk