Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
11 treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

ranke 4

ranka

verb

Tyding og bruk

gjere rank (1);
Døme
  • ranke ryggen;
  • ho rankar seg
Artikkelside

ranke 5

ranka

verb

Opphav

av ranke (1

Tyding og bruk

vekse og slyngje seg i rankar
Døme
  • stengelen rankar seg opp
Artikkelside

ranke 6

ranka

verb

Uttale

rænˋgke

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

plassere på rankingliste;
rangere
Døme
  • ho er ranka som nummer ein i verda
Artikkelside

ranke 1

substantiv hokjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. klatrande, krypande eller slyngjande stengel
  2. ornament forma som ei ranke (1, 1)
Artikkelside

ranke 2

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

lang og smal, opphøgd rad av noko;
rad av planter
Døme
  • rake høyet i hop i rankar;
  • to rankar skal lukast;
  • rankar av vindruer
Artikkelside

ranke 3

substantiv ubøyeleg

Opphav

av rank

Faste uttrykk

  • ride ranke
    om barn: ri på kneet
Artikkelside

rank

adjektiv

Opphav

truleg frå lågtysk eller nederlandsk; same opphav som rak (2

Tyding og bruk

  1. rett, rak;
    rettvaksen
    Døme
    • ei rank stamme;
    • ranke skapnader
  2. om båt: høg og smal slik at han lett kan kantre;
Artikkelside

ride ranke

Tyding og bruk

om barn: ri på kneet;
Sjå: ranke
Artikkelside

akantusranke

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

Døme
  • rosemåling med akantusranker;
  • akantusranker frå seinbarokken
Artikkelside

klematis

substantiv hankjønn

Uttale

klemaˊtis

Opphav

av gresk klema ‘(vin)ranke’

Tyding og bruk

fleirårig, klatrande hageplante av slekta Clematis
Artikkelside
Side 1 av 2