Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

provins

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk; frå latin

Tyding og bruk

  1. Døme
    • besøkje dei sørlegaste provinsane
  2. del av landet som ligg langt frå hovudstaden
    Døme
    • dei bur ute i provinsen
  3. administrativt område;
    Døme
    • Noreg vart ein provins under Danmark
  4. geologisk område
    Døme
    • sedimentære provinsar

provinshovudstad

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

største eller viktigaste by i ein provins (1)

provençalar

substantiv hankjønn

Uttale

provansaˊlar; provangsaˊlar

Opphav

av fransk Provence; av latin provincia ‘provins’

Tyding og bruk

person frå distriktet Provence i Sør-Frankrike

provinsby

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

(små)by utanfor hovudstaden;
by som ligg i utkanten;
jamfør provins (2)

provinsiell

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som høyrer til i eller gjeld ein provins
    Døme
    • ein provinsiell kystby
  2. Døme
    • provensielle haldningar

landskap

substantiv inkjekjønn

Opphav

truleg av lågtysk lantschop; jamfør norrønt landskapr ‘tilhøve i eit land, landsdel’

Tyding og bruk

  1. avgrensa område som utgjer ein einskap med omsyn til natur, planteliv eller liknande
    Døme
    • eit audt og ope landskap;
    • nyte det skiftande landskapet på turen;
    • huset glir fint inn i landskapet
  2. i overført tyding: omgjevnader, miljø
    Døme
    • det politiske landskapet
  3. stort lokale som ikkje er delt inn i rom
  4. Døme
    • ho stiller ut landskap
  5. om eldre eller utanlandske forhold: landsdel, provins (1)

parmaskinke

substantiv hokjønn

Opphav

førsteleddet av stadnamnet Parma, provins i Italia

Tyding og bruk

lettsalta, urøykt og lufttørka spekeskinke

guvernør

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå latin; av gresk

Tyding og bruk

  1. om utanlandske forhold: person som er øvste leiar for landsdel, provins, koloni eller liknande
  2. i USA: folkevald leiar for administrasjonen i ein delstat

statthaldar

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk; førsteleddet same opphav som stad (1

Tyding og bruk

i eldre tid: embetsmann som styrte ein provins eller eit land på vegner av ein statssjef eller ei sentralregjering