Nynorskordboka
statthaldar
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein statthaldar | statthaldaren | statthaldarar | statthaldarane |
Походження
frå lågtysk; førsteleddet same opphav som stad (1Значення та вживання
om eldre forhold: embetsmann som styrte ein provins eller eit landområde på vegner av ein statssjef eller ei sentralregjering